Allemannsretten i kemping „na dziko” w Norwegii: to warto wiedzieć

Wybierając się jednak pod namiot w dzikim terenie lub na wycieczkę kamperem w Norwegii, należy przestrzegać kilku kluczowych reguł i pamiętać o paru wskazówkach. Oto one.

W 1957 r. rząd norweski wydał ustawę o rekreacji na świeżym powietrzu, w której wprowadził pojęcie allemannsretten. To prawo, które gwarantuje, że każdy może spędzać czas na łonie natury, ale też swobodnie nocować na terenach zielonych, wędkować, zbierać owoce, grzyby czy kwiaty. Oczywiście pod pewnymi warunkami.

Jeśli chodzi o biwakowanie poza oficjalnymi obozowiskami, w kraju fiordów można nocować pod namiotem, w kamperze lub przyczepie kempingowej właściwie wszędzie, nawet na terenach prywatnych. Należy jednak spełnić warunek zachowania odległości minimum 150 metrów od najbliższego zamieszkałego budynku (jak dom czy hytte). Nie można się również zatrzymać na ziemi uprawnej.

Ponadto, jeżeli ma się zamiast spędzić w danym miejscu więcej niż dwie noce, to – z wyjątkiem gór i odległych obszarów – należy poprosić właściciela gruntu o pozwolenie. Biwakowanie nie jest dozwolone, jeśli zaszkodziłoby młodemu lub odnawiającemu się lasowi.

Podstawową zasadą kempingu wśród norweskiej natury jest „nie zostawiaj śladów”. Obozowicze powinni przede wszystkim kierować się rozsądkiem i szacunkiem do przyrody. Nie wolno ingerować w norweską florę i faunę, należy zabierać po sobie śmieci, zaś nieczystości z toalet usuwać w wyznaczonym do tego miejscu.

Można jednak zbierać jagody, grzyby i dzikie kwiaty, ale w większości północnej Norwegii obowiązują specjalne zasady dotyczące maliny moroszki. Poza tym prawo zezwala na połów gatunków słonowodnych ryb bez licencji, o ile jest to na własny użytek. Nie wolno wędkować w pobliżu farmy rybnej, a wszystkie chronione gatunki muszą zostać wypuszczone, podobnie jak wszelkie małe okazy. Pływanie również jest dozwolone, chyba że dany akwen oznaczono jako „wodę pitną” lub kąpiel groziłaby niebezpieczeństwem.

Choć namiot w Norwegii można rozbić w zasadzie w dowolnym miejscu, nie dotyczy to przyczep i kamperów. Nie powinno się wpływać na widok żadnej z głównych atrakcji turystycznych, a obóz nie może ingerować w trasy dotarcia do takich obszarów. Często napisy „zakaz kempingu” odnoszą się właśnie do nich.

Niemal nieodzownym elementem nocowania w plenerze poza oficjalnym kempingiem jest ognisko. Trzeba jednak pamiętać, że w Norwegii od 15 kwietnia do 15 września rozpalanie ognia w lasach lub w ich pobliżu jest zabronione. Można za to zrobić ognisko czy grilla w miejscach, w których zagrożenie pożarowe jest mało prawdopodobne, np. nad morzem lub specjalnie wyznaczonym do tego obszarze.

Podczas ekstremalnej suszy nawet grille, palniki gazowe i kuchenki kempingowe są zabronione. Aktualny poziom ryzyka wybuchu pożaru lasu można sprawdzać na stronie meteorologicznej yr.no. Warto także zwrócić uwagę, czy nie jest zbyt wietrznie, a dodatkowe drewno umieszczać z dala od ognia i pod wiatr. Ponadto zaleca się trzymać w pobliżu ognia wodę i łopatę.

Po rozpaleniu ognia należy wrzucić zapałkę w płomienie i nigdy nie zostawiać go bez nadzoru. Zawsze trzeba się upewnić, że ognisko jest całkowicie ugaszone, tzn. palenisko musi być zimne. W przypadku pożaru należy zadzwonić do straży pożarnej pod numer alarmowy 110, a następnie spróbować samodzielnie ugasić pożar, chyba że to zbyt niebezpieczne.

Rozbijając namiot, lepiej poszukać płaskiego podłoża bez kamieni ani innych obiektów, które mogłyby przeszkadzać podczas snu. Trzeba się również upewnić, że w pobliżu kempingu nie ma żadnych niskich obszarów, które mogłyby zostać zalane, i spróbować rozbić swoje obozowisko w pobliżu naturalnego schronienia. Warto trzymać się blisko źródła wody, ale w odpowiedniej odległości, aby uniknąć potencjalnych zagrożeń.

Norwegia uchodzi ogółem za kraj bezpieczny, jeśli chodzi o dziki kemping. W zachodniej części kraju fiordów rzadko można np. spotkać dzikie zwierzęta stanowiące zagrożenie dla człowieka. Na wschodzie mogą to być wilki i niedźwiedzie (ale ich populacje są małe), na południu żmije. Większość turystów za największy minus biwakowania uważa natrętne komary.

Najbardziej zaskoczyć potrafią jednak żywioły, temperatura i ukształtowanie terenu, dlatego zawsze należy sprawdzić otoczenie, w którym rozbija się obóz i mieć przy sobie niezbędny ekwipunek (jak wodoodporny i wiatroszczelny namiot, odpowiednia mata, ubrania różnej grubości, latarka, powerbanki etc.).

Źródła: VisitNorway, switchbacktravel.com, inspiredbymaps.com, meganstarr.com